.003. once you control your mind, you can conquer your body

And everything can change like that

And all these years go by so fast

But nothing lasts forever

     55,1 kg. (-0,3 kg) Tyle było rano na wadze. Skończyło się rumakowanie, zaczyna się ciężka praca. Czuję sporą motywację do działania, mimo wszystko. Po prostu mam już dość takiej siebie, jakiej przyglądam się codziennie w lustrze. Jestem osobą, która stawia swoje poprzeczki wysoko. Nie dam się stłamsić słabości, która siedzi w mojej głowie. Nie ja. Nie tym razem.

     Co do poprzeczek. Przestałam wyrabiać z tym wszystkim. To znaczy, mój organizm przestał. Wczoraj czułam się fatalnie, dziś ciut lepiej. Na szczęście mogłam nie iść do szkoły. Tyle dobrze, ze rodzice mnie wspierają w ogarnianiu tego nawału pracy i pomagają najlepiej, jak umieją. Nadrabiania mam w trzy i trochę. Obowiązków na następny tydzień też. No cóż, trzeba będzie sobie poradzić.

     Wiecie, co w tym wszystkim jest trudne? Nie mogę sobie pozwolić na stracenie równowagi, ani na chwilę. Bo wszystko się posypie, jedno po drugim. Nie mogę, tak jak wiele dziewczyn tutaj, jeść po 200-300 kcal, bo nie mogę pozwolić sobie na to, żeby nie myśleć z głodu. No i nie mogę narobić sobie problemów ze zdrowiem w jednym z decydujących lat nauki. Nie mogę zawsze iść ćwiczyć, bo muszę iść się uczyć. A to nie jest takie łatwe. No cóż, marzenia o medycynie mają swoją cenę.

     W sumie chciałam iść jeszcze dziś zrobić skalpel, ale nie wiem, czy się przemogę. Może po protu pójdę spać wcześniej. Kiedyś w końcu muszę odespać. A skalpel zrobię jutro, albo pójdę biegać. No, zobaczy się. Na razie dobrze mi idzie i to mnie cieszy. Ćwiczenia dorzucę, jak się naukowo ogarnę, bo na razie to z tym słabo.

140 kcal - owsianka z błonnikiem
200 kcal - płatki ;/
180 kcal - budyń
= 520 kcal